Doe mij maar Amsterdam
In mijn hoofd fiets ik door de straten van Amsterdam. Sinds mijn vertrek 5 jaar geleden is dat wat ik het meeste mis. Gewoon fietsen door de straten en langs de grachten van Amsterdam. Op een gammele omafiets, met bezwete rechte rug en gaan!
In 2001, een dag voor de aanslagen in New York, belandde ik met één reiszak in Amsterdam. In de weken die daaraan voorafgingen, zocht ik naarstig naar woonruimte. Was dat ff zwoegen zeg! Op de valreep vond ik via via een kamer net buiten de ring.
Die penibele zoektocht zette de toon voor de rest van mijn tijd in Amsterdam. In 9 jaar tijd verhuisde ik een dito aantal keer. Ik woonde onder meer in de Rivierenbuurt, de Baarsjes, aan het Westerpark en in de Jordaan.
Maar zelfs ondanks dit ongemak vond ik het fantastisch om in Amsterdam te wonen. Zo’n heerlijke stad. Ook in de winter, ook in de regen.
Waarom ik naar Amsterdam verhuisde? Om te studeren. Communicatiewetenschap aan de Universiteit van Amsterdam, en daar heb nooit geen greintje spijt van gehad. Zo leerrijk, zo plezant. Het zal je dan ook niet verbazen dat ik na mijn studies, mits een uitstap hier en daar, bleef plakken.
