Een Duitse schone doorkruist Europa
Sophia is geen gewoon. Haar enthousiasme, levenslust en ambitie kennen geen grenzen. Het is ook te zot dat ze 6 (!!) talen vloeiend spreekt. Als Duitse groeide ze op in de Belgische Kempen en ging ze naar een Europese school waar ze ook vakken in het Frans en Engels kreeg. Dat België veel te klein is voor haar verbaast me dan ook voor geen meter.
Sophia: "Na de middelbare school studeerde ik 4 jaar Hotelmanagement in Maastricht. Stage deed ik in Italië en dat ging zo goed dat ik mocht blijven. Tijdens de zomer van 2006 zat ik in Rimini om daarna, met een vast contract op zak, naar Venetië te gaan. Na 9 maanden werd ik gepromoveerd tot Sales Executive en verhuisde ik naar Firenze. Twee jaar later volgde nog een promotie naar Barcelona. Daar bleef ik 1,5 jaar. En hoewel ik werken in de hotelindustrie fantastisch vond, was de tijd rijp voor een carrièreswitch. Ik had naar hotels in Sardinië en Wenen kunnen gaan, maar ik koos voor een job als recruitment specialist in Zurich, Zwitserland. Zonder twijfel ben ik dan nog eens 4 jaar geleden verhuisd."
Zo vaak en steeds zo ver uit elkaar verhuizen. Een zware klus?
"Nee, veel meubels had ik niet, omdat ik steeds gemeubileerde appartementen huurde. Met 2 grote koffers en een aantal kleine zakken ging dat telkens prima."
En nu sinds 4 jaar in Zurich. Hoe bevalt het?
"Goed! Sinds 1 jaar woon ik samen met mijn vriend. Zurich is een fantastische stad, net als al die andere steden waar ik al woonde. Een voorkeur heb ik niet. Allemaal even spannend en overal heb ik een waanzinnig mooie tijd gehad."
Blijf je in Zwitserland?
"Voorlopig wel, maar ik zou ooit nog in Sri Lanka, Argentinië en Zweden willen wonen. ‘Terugkomen’ naar België is ook zeker een optie als ik daar een goeie job aangeboden krijg. Op mijn reizen wishlist staat de hele wereld, maar mijn top 3 is Afrika (Zimbabwe, Mozambique, Zuid Afrika), Canada en Nieuw Zeeland."
Is in het buitenland wonen en werken echt zo tof als het klinkt?
"Het is een heel persoonlijke keuze en zeker niet voor iedereen weggelegd. De veranderingen zijn natuurlijk heel erg spannend en vergroten je horizon, maar ze kunnen ook vermoeiend zijn. Zo is de arbeidscultuur altijd anders en je daaraan aanpassen, vraagt energie. Je nestelen in het sociale leven gaat ook niet vanzelf, maar ik heb altijd veel geluk gehad met mijn collega’s en huisgenoten. Zij maakten het integreren elke keer redelijk makkelijk."
Moest je er nu opnieuw aan beginnen, zou je het dan anders aanpakken?
"No way! Mijn tip is: ga ervoor! Take the risk. Het is ontzettend leuk om jezelf op een andere manier te ontdekken en nieuwe mensen te leren kennen. En als het niet bevalt, kan je altijd terug."