Al 3,5 jaar op reis

Lien De Pau (34) reist al ruim 3 jaar. Omdat ze de 75-uren werkweken, dagelijkse files en het gehaaste leven beu was. Het is nooit haar levensdroom geweest om een hartaanval te krijgen op haar veertigste in een dikke Audi op de Brusselse ring, gekleed in een deux pieceke. Daarom gooide ze in 2012 het roer om. Dikke vinger voor alle geschreven en ongeschreven regels van het leven. De beste beslissing ever.

“De ‘eerste’ keer vertrok ik naar Maleisië voor drie weken en niet met het idee om daarna meteen weer te vertrekken. De eerste dag kreeg ik zelfs een mega paniekaanval. Ik dacht ‘wat doe ik hier?’ en ‘wat als er iets gebeurt, dan weet niemand er van!’. Het was ook mijn eerste keer in Azië. Maar na 3 dagen was daar niets meer van te merken. Ik vond het opeens zalig om niets te herkennen, dat alles nieuw was en dus super intrigerend. De dag nadat ik terug was in België boekte ik meteen een nieuw ticket.”

“Ik bedacht me dat als ik geen zin heb om van 9 tot 17 uur te werken ik dat gewoon niet moet doen. Ik vul mijn leven anders in. Punt.”

“Een maand later, in Indonesië, besloot ik definitief om mijn leven helemaal te reorganiseren. Ik wilde kunnen werken onafhankelijk van waar ik was en wanneer ik daar zelf zin in had. Voor mijn consultancybedrijf Morpheus schakelde ik een business developer in die de face to face contacten onderhield, de fysieke klanten bouwde ik af, mijn medewerkers werden freelancers en ik liet me ondersteunen door een virtuele assistente voor alle praktische zaken. Na Indonesië ben ik hier een half jaar mee bezig geweest. Daarna was ik echt weg. Nu al drie jaar aan een stuk. Ik ben slechts 4 à 5 weken per jaar in België.”

Zware prijs vs. levenskwaliteit

“Ik heb een zware prijs betaald voor deze beslissing. Als Morpheus nu nog een kwart van zijn originele omzet draait, is het veel, maar de levenskwaliteit die ik daarvoor terug kreeg is onbetaalbaar. Mijn leven is nu zo veel beter. Ik werk slechts een paar uur per week, wanneer ik zin heb, op een terras in de zon. Nu ja, nu wel iets meer met de opstart van mijn nieuw bedrijf Zeker van haar Zaak, een netwerk voor vrouwelijke ondernemers. Ik wist niet dat zoveel vrijheid bestond en ik vind het za-lig! Voor mij bestaat het concept ‘werken’ niet meer. Week of weekend? Ik ken het verschil niet.”  

“Mensen begrijpen waarom ik reis en zouden dat ook willen, maar ze begrijpen niet waarom ik het al zo lang doe, terwijl het voor mij een evidentie is. Ik haal daar energie uit.”

“Sinds drie jaar heb ik geen plan meer. Ik koop een one way ticket en ik zie wel. De enige vraag ik die ik me iedere dag stel, is: waar heb ik vandaag zin in? That’s it. En dat werkt heel productief. Als ik dan bedenk dat ik wat wil werken, doe ik super veel in 2 à 3 uur. Intuïtief beslissen, is heel efficiënt. En heel anders in vergelijking met de geregelde maatschappij in België.”

“Ooit had ik ook een gesetteld leven met een huis, auto, tuin, lief, grote garderobe en hippe kitchen appliances, maar daar heb ik nu totaal geen behoefte meer aan. In België zijn is voor mij nu zelfs stresserend, want ik moet plots van alles. Alles is zo gestructureerd, volle agenda’s, je wordt geleefd en dat werkt niet meer voor mij.”

“Leven uit een backpack vind ik kei gemakkelijk. Ik weet precies wat waar zit. Van een kamer vol spullen krijg ik stress.”

How she does it

“Ik dacht ook dat jaren aan een stuk reizen niet mogelijk zou zijn, dat dit een droom was. Maar het lukt. Omdat ik het geluk en de moed had om mijn leven om te gooien. En nee, ik heb geen sugar daddy of erfenis waar ik op teer. Ik onderneem. Van geen geld maak ik geld. In zo weinig mogelijk tijd. Daarnaast heb ik er, na 6 jaar serial entrepreneur te zijn, alle vertrouwen in dat ik altijd een manier zal vinden om geld te verdienen. Ik kan werken, ik heb verstand in mijn hoofd en het ondernemen in de vingers. Dat komt dus wel goed.”

“Ik zal blijven reizen zolang ik het leuk vind. Tot nu toe deed ik om de drie jaar iets anders, omdat het zo op mijn pad kwam. Ik verhuisde, veranderde van job of vond een nieuw lief. Ik ben rap verveeld. Maar nu zegt er nog niets in mij dat ik niet meer wil reizen. Ik sta ervan versteld hoeveel ik gezien, geleerd en hoeveel ‘leven’ ik in de laatste 3 jaar propte en dat mag zo nog wel even duren. Wel reis ik minder snel. Maar stoppen? No way!”

“Ik reis, maar zie er niet uit als de typische backpacker. Ik leef onderweg en draag soms ook graag nette kleren zoals een jurkje. Met slippers, dat wel.”

Explorer of life

“Op mijn to do-lijstje staat er nog met stip bovenaan Japan. Daarna volgen Noord-Korea, de Transiberië Express doen, Canada, nog eens naar Colombia en dan alle rest. Tot nu toe ben ik zo’n 40 landen geweest.”

“Reizen doe ik het liefst alleen, omdat ik dan alle vrijheid heb. Het liefst loop ik verloren. Ik trek niet door een plek met een checklist van allerlei bezienswaardigheden. Die kom ik wel tegen terwijl ik verloren loop. Of niet. Wel probeer ik altijd iets food-gerelateerd te doen. Die passie voor exotisch eten leidde trouwens ook tot een bedrijf, Heritage on a Plate. Ik wil ook de vibe van een plek voelen, ontdekken hoe mensen er leven. Ik ben een explorer of life.”

Volg Lien op reis op haar blog No Mad Belgian.