Digitale nomaden werken 1 jaar lang in 4 landen op 3 continenten

Renée van Heteren (31) en Emiel van Dongen (32) zijn allebei journalist. De gedroomde job voor een digital nomad. Ze zijn sinds januari 2016 al werkend op reis. Vier maanden in Colombia, dan twee maanden in Nicaragua, dan 3 maanden in Oeganda en nu nog 3 maanden Thailand. En dan terug naar huis, naar Nederland.

But first things first: hoe zijn jullie op het idee gekomen om één jaar te reizen?

Renée: "Op een dag werkte Emiel aan een artikel waar hij de deur niet voor uit moest. Hij deed de interviews via Skype, de research online en het contact met de redactie via mail. En hij dacht: ‘Waarom doe ik dit niet in een warm, mooi, interessant en goedkoper land?’ Ik vond het een geweldig idee. Mijn droom was sowieso om nog een keer een langere reis te maken."

"Alleen was mijn moeder toen erg ziek, ze had borstkanker. We wisten dat zij niet meer zo lang te leven had. Uiteindelijk overleed mijn moeder in januari 2015. Het begin van een periode van veel rouw en verdriet. Tegelijkertijd betekende haar overlijden dat we geen échte reden meer hadden om nog in Nederland te blijven. Dus al snel hing er een wereldkaart aan de muur en maakten we plannen. Om te voorkomen dat het een impulsieve keuze ingegeven door verdriet zou blijken te zijn, besloten we zo’n elf maanden te wachten tot ons uiteindelijke vertrek."

En hoe is dat dan, digital nomad?

"We zijn dus niet ‘klassiek’ aan het backpacken, maar werken locatie-onafhankelijk vanuit verschillende verre landen in Zuid-Amerika, Afrika en Azië. Doordeweeks werken we meestal in een co-working space. In het weekend trekken we er op uit en af en toe plannen we een echte vakantie in, zoals binnenkort naar Myanmar."

"We kozen voor Colombia, Nicaragua, Oeganda en Thailand omdat ze goedkoop, warm, relatief veilig en journalistiek interessant zijn."

Hoe pakken jullie het steeds aan om te settelen?

"Dat gaat naarmate het jaar vordert steeds gemakkelijker. In Colombia, waar we in de stad Medellín woonden, dachten we nog heel lang na over alles. Wel of geen fiets kopen? Wel of niet lid worden van een sportschool? Kopen we dingen die ontbreken in het appartementje, of doen we het gewoon een tijdje zonder bepaalde spullen? Op onze huidige bestemming was dat helemaal anders. We hadden vooraf een appartement geregeld, bij aankomst ruimden we onze spullen in, kochten we een fiets, reden we naar een co-working space en op de terugweg deden we inkopen in een supermarkt. De dag erop hadden we allebei een plek gevonden om te sporten en hadden we onze eerste sociale afspraken al staan. Dat gaat heel makkelijk onder expats en digital nomads. Na nog een rondje door de buurt te hebben gewandeld om te zien waar alles zit, waren we gesetteld in Chiang Mai."

So far, so good?

"Ja! We hebben meer werk dan verwacht en we vinden het leuker dan vooraf gedacht. Dingen die eerst misschien heel eng of moeilijk leken, blijken dat ook niet te zijn."

"Maar het is niet alleen maar rozengeur en maneschijn natuurlijk, we hebben wel wat tegenvallers gehad. Nicaragua was de minst fijne bestemming. Het is een geweldig land, maar het is ook één van de armste landen van Latijns-Amerika. Er zijn geen co-working spaces en geen andere digitale nomaden. Het is ook moeilijk om een geschikte werkplek te vinden met betrouwbaar internet en we hadden eigenlijk geen sociaal leven. Bovendien was het er ondraaglijk heet. Uiteindelijk hebben wij in dit spotgoedkope land dus nog best wel wat geld uitgegeven omdat we noodgedwongen 3 weken in een hotel met airco en goed internet zijn gaan wonen. Op de koop toe ging Emiels laptop kapot en kreeg ik eerst oorontsteking en toen bizarre uitslag over heel mijn lichaam."

"Op onze website Grensoverschrijvend.com worden de blogposts over de dingen die misgaan ook het meest gelezen. Bijvoorbeeld de blogs over onze learnings van dit nomadenbestaan, mijn mislukte hulppoging in Colombia en over hoe ons verblijf in Afrika bijna op een drama uitliep."

Hoe combineer je reizen en werken?

"Da's best een uitdaging. Als we alleen maar aan het werk zijn, ben ik bang dat we te weinig meekrijgen van het land. Maar als we alleen maar op pad zijn en leuke dingen doen, voelt het ook niet goed. We worden er wel steeds beter in."

"Na ons verblijf in Colombia zijn we met een zeilboot langs de tropische San Blas-eilanden gevaren en vanaf Panama over land naar Nicaragua gereisd. In Oeganda hebben we eerst hard gewerkt, maar gingen we daarna met de familie van Emiel op safari. En nu we in Thailand wonen, hebben we een tweeweekse vakantie naar Myanmar gepland. We gaan dus wel wat vaker op vakantie dan mensen die gewoon thuis werken, maar het is niet dat we om de haverklap de hort op zijn."

Hoe is het om als koppel te reizen?

"Een dráma. Nee, haha, het is heel erg leuk en bijzonder om als koppel te reizen. Het is wel een heftige relatietest, omdat we elkaar soms 24/7 zien. Ook wanneer we moe zijn, of chagrijnig, of als dingen tegenzitten. Echte ruzies hebben we daarentegen niet gehad. Saai hè? Maar botsen doen we af en toe wel. Toch weten we allebei zeker dat we het dit jaar niet zo leuk zouden hebben gehad en zoveel werk hadden kunnen verzetten, als we het zonder elkaar hadden gedaan. We hebben veel lol samen en genieten intens van alle dingen we dit jaar samen beleven."

Is dat digital nomad-bestaan voor iedereen weggelegd?

"Niet iedereen zou dit leven even leuk of makkelijk vinden. Je leeft met relatief weinig spullen, moet steeds weer opnieuw de weg vinden, bent ver weg van je vrienden en familie en je werkt op de mooiste plekken op aarde. Aan het werken dus en niet met vakantie. Niet iedereen wil of kan dat."

"Wij zouden het wel zeker zo weer opnieuw doen. Dit jaar heeft ons zoveel rijker gemaakt. Ook op professioneel vlak. We zijn met erg leuke dingen bezig, zoals bijvoorbeeld ons bedrijf De Zoekmachinemeesters, een online marketingbureau dat zich op advocatenkantoren in Nederland en België richt. Dat bedrijf was nooit ontstaan als we in Nederland waren gebleven. Het kost veel tijd om een onderneming op te zetten en die tijd hebben we hier. Omdat we minder geld nodig hebben om onszelf te onderhouden, hoeven we minder te werken en houden we dus tijd over voor dat soort dingen."

Wat staat er nog op de agenda?

"Na onze vakantie in Myanmar blijven we nog een maand in Thailand, alleen weten we nog niet waar. We vinden Bangkok een geweldige stad, dus mogelijk huren we daar nog even een appartement. Of we blijven in Chiang Mai."

"Net voor Kerstmis vliegen we terug naar Nederland. We hebben zojuist besloten dat we daar maar een maand blijven, dan gaan we 2,5 maand naar Albanië en – waarschijnlijk – Servië. Na de zomer gaan we weer naar een ander continent, waarschijnlijk Azië."

Een terugkeer met gemengde gevoelens.

"Ja. Enerzijds kijk ik er naar uit. Ik mis mijn vrienden, familie, collega’s en Amsterdam. Ik heb zin om door te stad te fietsen en gemakkelijk met iedereen te kunnen afspreken. Anderzijds wordt het wennen om niet meer iedere dag voor 1,50 euro pp uit eten te kunnen. En vooral om weer in het stramien van onze maatschappij te moeten leven. We zijn nu zo vrij en delen onze tijd precies in zoals wij het willen. In Nederland word je toch wel iets meer geleefd door je werk en omgeving. We zijn trouwens, al is het torenhoog cliché, door dit jaar nog meer gaan inzien hoe erg wij het in Nederland getroffen hebben. Een land waarin dingen gewoon werken, er een democratische regering is en de mensen veilig zijn. Iets om te koesteren."