Als God in Frankrijk

Nadat je je benen voor de zoveelste keer voorbij liep, zeg je: “Zeg schat, en als we nu eens onze job opzeggen en een bed & breakfast beginnen in ‘t zuiden van Frankrijk?”. Zoveel mensen die dit tegen elkaar zeggen. Patricia en Gregg deden het!

Vier jaar geleden begonnen ze op hun plan te broeden. “Na veel papierwerk, stress en geduld verhuisden we in de zomer van 2015”, vertelt Patricia. “Net daarvoor kregen onze dochters Margaux en Emma Franse les thuis zodat ze hun nieuwe taal al wat leerden kennen.”

De Languedoc-Rousillon is midden in de natuur en toch niet ver van de zee, de bergen en enkele grote steden zoals Montpellier en Carcassonne. 

Patricia en Gregg hebben altijd het idee gehad dat ze niet in België zouden blijven. Toen de ouders van Patricia voorstelden om samen een domein te kopen in de Languedoc-Roussillon hebben ze niet getwijfeld. “We hebben ons instinct gevolgd. Ons motto was: Als we het niet proberen, zullen we het nooit weten.”

De eerste maanden

“Wennen is het wel. In België hadden we een vrij gestructureerd leven. Hier totaal niet, en daar moeten we zowel mentaal als fysiek aan wennen. Stilaan komen we op onze plooi en zijn we dankbaar dat we in deze prachtige streek terecht zijn gekomen. In feite moet je niet té veel nadenken en gewoon je hart volgen. Een min of meer berekend risico nemen, en dan komt alles wel goed.”

“De eerste maanden waren ontzettend hectisch. Veel volk over de vloer, stapels en stapels verhuisdozen en overal waar je keek viel er nog wel iets in orde te brengen. Intussen zijn we ruim een half jaar verder en komt alles beetje bij beetje in orde. Gelukkig maar! Ook de dochters passen zich goed aan, zowel thuis als op school. Ze spelen hier onbezorgd in de natuur, samen met onze hond Pistou, zeven schapen en twee geiten.”

De lucht is hier nog zuiver en de natuur puur.

Le Petit Viala

“Op ons domein staat ons vakantiehuis Le Petit Viala. Gregg neemt de uitbating op zich. Daarnaast werkt hij ook in de pas gerenoveerde vinotheek/bistro an het Canal du Midi in een dorp vlakbij ons.”

Le Petit Viala, een gîte met 3 slaapkamers voor 6 personen. 

“Ik heb loopbaanonderbreking genomen om de kinderen goed te kunnen begeleiden tijdens de eerste maanden en omdat er nog veel werk is aan ons huis en op het domein. Verder integreer ik me in de lokale gemeenschap en hou ik mijn oren en ogen open voor nieuwe dingen.”

“Op ons domein staan er zo’n 150 olijfbomen. Die waren goed voor 27 liter overheerlijke biologische olijfolie. De bomen zijn nog vrij jong en zullen steeds meer vruchten opleveren. Plus, we willen nog meer bomen planten voor nog meer van die fantastische olijfolie. Daarnaast heb ik nog een gigantische moestuin waar we het grootste deel van onze groenten en fruit willen kweken. Genoeg te doen dus!”

Op school

“Wist je dat ze ‘boterhammen op de middag’ hier niet kennen? 's Middags worden Emma en haar klasgenootjes met een busje naar de école primaire gebracht, waar ze allemaal samen warm eten in het 'restaurant scolaire’. De schooldag stopt om half 4, maar dan is er nog de TAP. Tijdens de TAP doen ze allerlei sporten en culturele activiteiten. Ook anders dan in België is dat de school zelf pennen en schriften voorziet, en ze hebben hier nóg meer vakantie.”

De Fransen

“De lokale bevolking is ontzettend vriendelijk en behulpzaam. Naar ‘t schijnt veel vriendelijker dan in andere delen van het land. Het enige wat tegen valt, is het vele papierwerk. Voor het minste heb je allerlei documenten, vergunningen en stempels nodig. Van online bankieren en overschrijvingen hebben ze hier nog niet al te veel kaas gegeten. Het liefst betalen ze zelfs nog met een ouderwetse chèque. Zelfs aan de kassa van de supermarkt, wat soms voor lange rijen zorgt. Maar bon, er zijn ergere dingen in het leven, toch?”

“Of onze relatie als koppel en gezin veranderd is? We zien elkaar veel meer dan vroeger en dat is even wennen. We brengen ook veel meer tijd met mijn ouders door, aangezien we de keuken en de leefruimte met elkaar delen. Mits goede afspraken en open communicatie lukt ook dat heel goed.”

“Ik heb geen idee hoe lang we hier blijven. 15 jaar geleden woonde ik in Nieuw-Zeeland en eigenlijk is dat mijn nummer 1 locatie. Het enige probleem is dat het zo ver is, en dat je niet op 1-2-3 terug in België bent als er iets met je familie of vrienden gebeurt. Maar wie weet trekken we ooit toch naar daar?”

Kerst in België

“Vaak komen we niet meer naar België. Maar nu met Kerst gaan we wel zo’n 10 dagen terug. Anders gaan we fameus op onze donder krijgen van Gregg zijn familie! ;-) Bovendien komt mijn beste vriendin met haar gezin vanuit New York naar België. De ideale gelegenheid om ook met haar bij te praten en haar jongste zoontje te ontmoeten.”

Veel plezier in Belgenland Patricia!