Happy in de bergen
Maxine Bodart (30) groeide op in Schilde. Maar no way dat ze daar zou blijven. “Ik ben verzot op skiën. Met mijn ouders, broer en zus gingen we ieder jaar. Dat ik dat zo graag doe en het liefst iedere dag zou doen, is voor mij de reden geweest om op zoek te gaan naar een job in Zwitserland. Dichtbij de bergen.”
Maxine en haar Australische vriend Raphaël
“In België heb ik nooit echt actief gezocht. Ik wist dat ik sowieso zou vertrekken, en dat ik dat ook na mijn studies moest doen. Ik was toen vrij. Geen huis, geen kinderen, geen job. Nu kan ik nog altijd terug, terwijl het volgens mij veel moeilijker is om de stap te zetten als je al een leven hebt opgebouwd.”
Zelfstandig osteopaat
“Ik ben osteopaat. In Zwitserland bestaat dit vak nog maar 25 jaar en dat speelt in mijn voordeel. Ik vind redelijk makkelijk een goei job. De eerste drie jaar werkte ik vlakbij Luzern. Daarna vond ik een job in de buurt van Zurich en woonde ik daar gedurende een jaar. Ondertussen ben ik alweer verhuisd naar het zuiden, in Valais en ben ik daar deeltijds voor mezelf begonnen. Nu pendel ik tussen Zurich en Valais, en logeer ik wekelijks twee nachten bij vrienden. Maar uiteindelijk wil ik mijn eigen baas worden. Hoewel ik bij mijn praktijk in Zurich nu niets te klagen heb, zal ik als zelfstandige echt alle vrijheid hebben om mijn tijd zelf in te delen. En dat ondernemen, dat is ook wel iets voor mij.”
“In de winter ski ik elk weekend, of zelfs drie dagen per week. Tenminste, als het werk het toelaat en ik hou uiteraard ook rekening met bezoek. In de zomer wandel, fiets en vlieg ik met de parapente in de bergen. Ik zwem ook regelmatig. Zolang ik maar buiten ben, is het goed. Ik geniet enorm van de natuur en vind het echt zalig om in de bergen te wonen. Ik moet de lift maar nemen en ik sta op een top van 4000 meter. Of ik rij ff. Genoeg bergen in de buurt!”
“Dat ik veel wil skiën, was mijn voornaamste excuus om naar een job in Zwitserland te zoeken, maar ik wou ook graag nog een andere taal leren kennen. En dat werd dus Duits. Allez ja, Zwitsers Duits. Ook goed.”
Keep calm and let it snow
“Zwitserland is echt een prachtig land, maar de mentaliteit is wel ff wennen. Zwitsers zijn heel stipt. Hier word je geflitst aan 122 km/u, om maar een voorbeeld te noemen. Dat maakt het integreren wel moeilijk. In het begin heb ik mijn best wel gedaan, maar helaas, het klikt niet. Ze leven hier met oogkleppen en vinden ons maar nonchalant, denk ik. Gelukkig wonen er hier ook veel jonge buitenlanders. Eigenlijk hebben Zwitsers een haat-liefdeverhouding met ons. We brengen leven in de brouwerij, toerisme en expats zijn goed voor de economie, maar dat is maar iets van de laatste 30 jaar. Het is ineens heel snel gegaan. En hoe! In Valley wordt er inmiddels meer Engels dan Frans gesproken. Voor die Zwitsers, en zeker voor de oudere generatie, is dat wel ff slikken.”
Naast skiën heb ik nog een passie: surfen!
“In die zwerm buitenlanders vond ik mijn vriend Raphaël. Hij woont al veel langer in Zwitserland en werkt in de marketingsector. We hebben onlangs een huis gekocht in de vallei, where else? Geen idee hoe lang we hier nog gaan wonen. Ik denk dat het op een gegeven moment wel weer zal kriebelen bij mij. Dat is de aard van het beestje, ik kan er niets aan doen. Ik zou graag Latijns-Amerika ontdekken en weer een nieuwe taal leren kennen. Sowieso lijkt het me leuk om over twee jaar weer een paar maanden te reizen. Met z'n drietjes dan, want in maart verwachten we een baby. Vorig jaar waren we twee maanden in Azië en trokken we een maand langs de winter hotspots in Europa. Ach, we zien wel. Alles staat open. Maar nu ben ik hier echt heel gelukkig!”
