Reis rond de wereld op een zeilboot
Of ik meer wil weten over een zeilwereldreis? Ja, natuurlijk wil ik dat! Meteen spoken er duuzend vragen door m'n hoofd. Want hoe begin je daar in godsnaam aan? Blijkt dat 't redelijk simpel is: quit the job en gáán! En oh ja, je moet kunnen zeilen. Of je vriend moet zeilzot zijn. Dat was het geval bij Lynn.
“Het moeilijkste was om de beslissing te maken”, vertelt Lynn (29). “Mijn lief Bregt (34) zeilt sinds zijn achtste en droomt al jaren van een zeilreis rond de wereld. Na bergen boeken te lezen en het internet af te schuimen, gingen we in 2012 op zoek naar een geschikte boot. In Amsterdam vonden we Boxing Kangaroo, een stalen Van de Stadt. Een paar maanden en boot fixes later vertrokken we in juli 2013 vanuit het Antwerpse Willemdok. Maar ik, ik had nog nooit gezeild! In het begin was ik dan ook vooral bezig met eten inslaan en de boot decoreren. Ook belangrijk natuurlijk :). Ondertussen haal ik stuur- en bakboord nooit meer door elkaar en behaalde ik zelfs een internationaal vaarbewijs!”
“Het oorspronkelijke plan was om in 2 jaar rond de wereld te zeilen, maar we kwamen er al snel achter dat dit niet echt haalbaar was. We zouden het dan snel snel moeten doen, en moeten schrappen en daar zijn we niet goed in. We blijven overal ook veel te lang hangen. Het is te leuk om je volledig onder te dompelen in een cultuur.”
Waar zitten jullie nu?
“In Fiji. Hierna gaan we naar Nieuw-Zeeland of Azië. We moeten er sowieso voor zorgen dat we het orkaanseizoen in de Stille Zuidzee vermijden. Dat we nog niet weten waar we naartoe varen, is het mooie aan zeilen: je hebt geen vlieg- of treinticket waar je aan vast hangt en gooit je plannen lastminute om. Vorig jaar beslisten we op korte tijd om de boot zes maanden achter te laten in Curaçao en vlogen we naar huis om te werken. 31 december 2014 vertrokken we weer en sindsdien nemen we het zoals het komt en maken niet te veel plannen op voorhand.”
Aan welke plek heb je de mooiste herinneringen?
“Na bijna 2 jaar reizen en 17 landen hebben we niet echt één lievelingsplek. Wel veel mooie herinneringen:
Idyllische dorpjes en lieve mensen in Zuid-Engeland
Lekker en goedkoop eten in Santa Cruz, het Noorden van Tenerife
Een onverwacht bezoek van mijn vader, na de Atlantische oversteek, in Barbados
BBQ met kreeft op het strand in Tobago Cays
Zwemmen met walvissen in Tonga
Een wandeling door de jungle in Grenada
Vierdaagse wandeling naar Ciudad Perdida in Colombia
Aankomst in Fatu Hiva, de Markiezen, na 23 dagen op zee
Snorkelen in de helderblauwe lagune van Bora Bora
Hoe zalig! Maar 23 dagen op zee, ruim 3 weken alleen maar water om je heen, was dat niet net iets te lang? Wat doe je de hele dag?
“Dat was op de Grote Oceaan, van Galapagos naar de Markiezen. We sliepen in shifts. Op de oversteken leven we naast elkaar en komen we zelden andere schepen tegen. Eenzaam is het niet, maar de verveling is soms enorm.”
“Want buiten eten en slapen, valt er niet zo veel te doen op een schommelende boot. We kijken veel films of lezen een boek. En zeilen natuurlijk, dat ook. De koers in het oog houden, uitkijken voor andere schepen, de zeilen aanpassen, de boot onderhouden…”
“Bregt vist ook geregeld. Lekkere verse vis aan boord! Meestal mahi mahi of tonijn, dat zijn echte oceaanvissen. Groenten en fruit koop ik op de markt. Ondertussen weet ik welke lang goed blijven en hoe ik ze moet bewaren. We hebben ook een heleboel conserven en droge voeding. Koken is zo wat mijn hoofdactiviteit onderweg en soms denk ik uren na over wat ik zal klaarmaken met die vers gevangen vis.”
Wat is het mooiste aan zeilen?
“Na een lange tocht aankomen aan wal. Dat is het mooiste. Daar doen we het voor! Reizen met een zeilboot is ook gewoon handig. De boot is onze verblijfplaats én ons vervoermiddel. De wind duwt ons vooruit en de zon zorgt voor elektriciteit.”
“Dat we ons huisje meesleuren heeft als voordeel dat we op elke plek snel een 'thuisgevoel' hebben. Anderszijds is de boot soms een blok aan ons been. Als we aan land zijn en het gaat plots hard waaien, dan denken we maar aan één ding: het anker zal toch niet gelost hebben? Tijdens oversteken zijn we ook altijd op onze hoede voor wat er kan foutlopen.”
“Zeilers onder elkaar zijn een hechte community. We hebben al veel leuke mensen ontmoet. Als we op een plek komen waar veel boten bij elkaar liggen, is onze agenda snel gevuld waardoor er haast geen tijd overblijft om aan de boot te klussen, iets wat best vaak nodig is.”
Wat mis je onderweg?
“Alleen familie en vrienden, want al de rest is niet zo belangrijk. De kerstperiode komt er aan en voor de zoveelste keer zullen we niet mee aan tafel zitten. En in april kreeg mijn zus een baby die ik alleen nog maar op foto zag. Dat vind ik wel heel jammer! Verder mis ik heel gewone dingen zoals een kraan waar oneindig veel water uitkomt, een warme douche of een vlotte internetverbinding.”
Hoe is jullie relatie geëvolueerd?
“Voor ons vertrek woonden we nog niet eens samen. Deze reis was dus wel een grote stap. We moesten op de boot aan elkaar wennen, maar ook aan een nieuw leven en dat was niet altijd gemakkelijk. Ondertussen kennen we elkaar door en door. Ruzies leggen we sneller bij en we denken langer na voordat we ermee beginnen. Dat we het na al die tijd nog steeds met elkaar uithouden en leuke momenten beleven, is volgens mij best een goed teken.”
Wat lezen we niet op jullie blog?
“We schrijven meestal over de goede en leuke ervaringen terwijl er ook veel moeilijke momenten zijn. Ook ons leven bestaat uit ups en downs. Mensen denken soms dat wij het altijd beter hebben, maar dat is relatief. Als we bijvoorbeeld voor de zoveelste keer de zeilen moeten aanpassen 's nachts in het donker met veel wind en dagenlang door elkaar geschud worden, vragen we ons af waar we aan begonnen zijn en zouden we toch liever thuis achter een bureau zitten.”
Ooit komen jullie terug in Antwerpen aan. En wat dan?
“Ik denk dat we allebei zelf iets willen opstarten. Na zo veel maanden zelf beslissingen en risico's nemen, lijkt werken voor onszelf wel aantrekkelijk. Onderweg dromen we ook van een echt huis met een mooie keuken en tuin. Van de reizen die we nog gaan maken en welke boot we nog willen kopen.”
Tja, iets met het bloed dat kruipt waar het niet gaan kan. En gelijk hebben ze!
De route van Boxing Kangaroo. Al ruim twee jaar onderweg!
Volg Lynn en Bregt op hun travel en food blog Boxing Kangaroo.
