Eén dag naar Londen
London baby! Het plan was om hier in juni 2020 al naartoe te gaan, maar om bekende redenen is dat toen opgeschoven, en opgeschoven, en nog eens. Eind februari 2022 was het echter eindelijk zover: we trokken voor één dag naar Londen. Met de trein op en af. Mijn verjaardagscadeau voor mijn man die toen 38 jaar werd. Maar was dat eigenlijk een goed cadeau? En wat doe je in een bruisende wereldstad, waar je makkelijk twee weken kunt spenderen en dan nog niet alles gezien en gedaan hebt, als je maar één dag hebt?
De wekker in Antwerpen gaat om 6 uur. Een dik uur later hebben we de trein naar Brussel en nog een uur later arriveren we bij de check-in van Eurostar. Een drukte van jewelste. Of benauwt het mondmasker? Net op tijd mogen we mét paspoort (identiteitskaart volstaat niet meer sinds de Brexit!) verder van de British police en vinden we onze plaatsen in de Eurostar. Off we go.
Tegen 10 uur lokale tijd komen we toe in St. Pancrass. In de trein hebben we just in time wat research gedaan naar wat te doen in deze stad die zoveel te bieden heeft. We are travellers raadt de wijken Camden en Notting Hill aan. Ook al ben ik al een paar keer in Londen geweest, zijn die wijken voor mij nog onbekend. Manlief is er al wel geweest, maar vindt het gelukkig prima om er nog eens naartoe te gaan. En nog beter, Camden is op loopafstand van St. Pancrass, wat wel fijn is na 2 uur in de trein zitten.
Eten en shoppen in Camden Town
We lopen langs Regent’s Canal met bijzondere architectuur en street art richting Camden Road en de bekende Camden Market. Het krioelt hier van de kleine straatjes, eetkraampjes die streetfood uit alle uithoeken van de wereld aanbieden en kleurrijke winkeltjes met lederwaren, voetbaltenues, platen en t-shirts met opdrukken van de vele artiesten die in Londen gewoond en gecreëerd hebben. Een gezellig allegaartje. Prikkels alom.
Classy Notting Hill
Omdat we maar een dag hebben (dachten we toen, maar daarover later meer), besluiten we om niet alles te lopen, maar ook gebruik te maken van de typische Londense underground en nemen daar de metro naar Notting Hill. Moet ik die wijk nog introduceren? Dacht het niet hé. De bekende blauwe voordeur van Hugh Grant uit de gelijknamige film zijn we niet gepasseerd. Wel de bekende Portobello Road met huisjes in allerlei pastel kleuren. Zo mooi, en wat moet het hier nog mooier zijn wanneer de bomen in bloei staan. Holland Park Avenue is ook een voortreffelijk exemplaar om door te kuieren.
De hele wijk ademt grandeur en prestige. Fijn om gezien te hebben, maar de beleving is groter in Camden. Notting Hill is vooral mooi, een nette woonwijk. Verder niet heel boeiend.
Enkele klassiekers
Again, omdat we niet veel tijd hebben, nemen we het openbaar vervoer en deze keer zo’n typische rode dubbeldekker zodat we de stad, op grote hoogte, blijven zien terwijl we onderweg zijn. We trekken naar hét centrum en treffen daar bekende bezienswaardigheden van Londen: Piccadilly Circus, Oxford Street en Regent Street. Ook al hebben we dat al eens gezien, het blijft moeilijk om Londen te verlaten zonder langs één van deze klassiekers te lopen. We wandelen vanuit Trafalgar Square richting de Thames, werpen een blik op de Londen Eye, Big Ben, Westminster Abbey en ondernemen een poging om langs Downing Street 10 te gaan, maar de ambtswoning van de Britse premier wordt streng en onverbiddelijk afgesloten voor doorgaand verkeer.
Tot slot, om in schoonheid af te sluiten, gaan we maar naar de pub. Een random pub, The Feathers, vlakbij een metrostation zodat we na onze gin tonic meteen door kunnen naar St. Pancrass. We weten dat de Londenaars graag een pintje verzetten, maar het verbaast ons wederom hoe rond de klok van vijf die pub plots overspoeld wordt door de werkende man en vrouw die in pak met aktetas en collega’s na de werkdag één of meerdere pints komt nuttigen. Wat een heerlijk sfeertje, en dat op een gewone maandagavond. Daar kunnen we nog iets van leren.
Terug naar huis (of niet?)
Onze dag citytrippen zit erop. Terug richting St. Pancras. Hebben wij ons even mispakt zeg! We blijken een heel eind van het station te zijn en beseffen in de metro dat het echt heel krap gaat worden. Sterker nog, compleet onhaalbaar wanneer we - een half uur voor vertrek van onze Eurostar - op ons ticket lezen dat we er eigenlijk 90 à 120 minuten op voorhand hadden moeten zijn. Wij kiekens! Alsnog rennen we bij aankomst in St. Pancras de ziel uit ons lijf. We komen toe om 17.55 toe voor een trein die om 18.04 vertrekt. Check-in dicht. Potdicht. Bummer!
Plots gaan er allerlei scenario’s, gevloek en extra euro’s door mijn hoofd. Ik laat dat een kwartier razen, maar daarna is het gewoon wat het is. We boeken ons ticket om naar de eerste trein de dag erop, we trakteren onszelf op lekkere alcohol in de eerste de beste bar (en daar moet je gelukkig niet lang naar zoeken in Londen), reserveren vervolgens een overnachting in een hotel naast het station dat proper, maar niet te duur is (lees: geen 300 pond per nacht), en gaan gezellig en lekker uit eten. Happy birthday to you honey! Ons restaurant, German Gymnasium, is dan misschien niet heel british, maar wel lekker en in een ongelofelijk indrukwekkend kader (een oude sporthal met hoge plafonds).
Wat hebben we geleerd na één dag Londen?
Ga langer dan een dag naar Londen. Please! Het bewijs werd geleverd. Op één dag 8 uur reizen is niet haalbaar en niet plezant. En check goed op voorhand hoe laat je aan de check-in verwacht wordt.
En nu is het aan jou: wat zou jij doen in Londen als je maar 24 uur had? Drop it in de comments hieronder.