Un weekend à Paris: observeren en genieten
Afgelopen zomer was ik een weekendje in Parijs. Voor mijn kinderen Vic en Emile was dit hun eerste keer in de Franse hoofdstad. Het spreekt voor zich dat we enkele klassiekers bezochten zoals de Eiffeltoren en Montmartre. Echter, hoe mooi die monumenten ook zijn, ga ik het daar niet over hebben. Wel over hoe ik Parijs beleefde. Wat ik zag en voelde. In mijn oude stadsgids lees ik op de eerste pagina dat Parijs de feestzaal van het leven wordt genoemd. Ewel, ik denk - nee, ik weet - dat daar iets in zit.
Putain, c’est chaud quoi
Parijs is druk en warm. Wij bezochten de stad in juli bij temperaturen tot 39 graden, volgens het bord van een apotheker op een hoek (d’uh!). Het was er zo zomers heet dat Parisiennes massaal hun beha’s in de ladekast lieten liggen. Bonjour inkijk de tous les côtés. No shame. En dat gaat hand in hand met de figuurlijke betekenis van de hoge temperaturen in Parijs. Het is hier ook chaud, in de zin van energiek, bruisend. Je voelt dat er van alles krioelt. In de straten, op de pleinen, in fonteinen, op de gevlochten stoeltjes van de ontelbare hoekterrassen en tussen de mensen. Op elke hoek van de straat groeit en bloeit er iets. Alles en iedereen zijn altijd in beweging. Een stad naar mijn hart. Wist je dat ik ooit - pakweg ergens begin deze eeuw - eens ben gaan informeren om hier te studeren? Ik snap nog altijd waarom. Dit is een place to be.
Citytrip Parijs in 2 dagen
Parijs is huge, hier kan je makkelijk twee weken citytrippen en nog niet alles gezien hebben, maar stel dat je maar twee dagen hebt, dan zijn dit de highlights die je volgens GetYourGuide gezien moet hebben: de wijken zoals Le Marais en Montmartre, de to do’s zoals een boottrip over de Seine en de monumenten zoals het Louvre museum.
Paris, c’est l’amour
Parijs is de stad van de liefde en dat is er aan te zien. Ik zag veel liefde op de smalle stoepen langs de imposante geel-beige gebouwen, op krappe dansvloertjes en om de vijf meter langs de Seine. Zoveel koppeltjes vrouw-man, man-man, vrouw-vrouw, of nog andere samensmeltingen. Dat kan hier allemaal. Een drankje, pakje sigaretten erbij en vooral lang en schaamteloos kussen. De liefde vieren. Simple comme bonjour.
Ville lumière
Parijs is de lichtstad. Ook dat is eraan te zien. De Eiffeltoren schijnt hard en schittert diamanten lichtjes, de berges van de Seine zijn mysterieus verlicht en de kleine flikkerende Eiffeltorentjes, die met hopen aan de voet van de echte verkocht worden, blijven tot ver na middernacht als koopwaar aangeboden. Deze stad slaapt niet. Nog zoveel mensen en auto’s in het midden van de nacht. Hier gebeurt iets, maar te weinig aan het vuilnisophaalbeleid. Parijs is ook een nogal (zwerf)vuile stad.
Très chèr, ma chère
Parijs is de stad van de dure cola’s (en andere dranken uiteraard). Pakt minstens 6 euro voor een glas. Ik voelde me bijna verplicht om wijn te drinken, omdat dat doorgaans iets goedkoper is dan frisdrank. Of ik dat erg vind? Nee, gelukkig niet. Alhoewel, om 11 uur ‘s morgens?!? Maar bon, een drankje doen met 4 komt dus al gauw uit op 30 euro. Da’s niet niks hé. Ik vond wel een adresje waar je goedkoop eet: Bouillon Julien. Ze zeggen het zelf: “Ici, tout est beau, bon, pas cher”.
“Waarom zo vlug Thalys?
Vanwaar die haast?
Om zo min mogelijk van het lelijke Noord-Frankrijk te hoeven zien?
Om de vooral daar gevoerde Eerste Wereldoorlog te vergeten?
De loopgravenhel?
De duizenden doden?
Waarom zo vlug?
Boemel toch.
Zodat ik tijd heb om te dromen.
Het verlangen verlengen.
Het verlangen naar Parijs.”
Een metropool die iedereen ter wereld gezien en beleefd wil hebben. En terecht!
Le traffic à Paris
Hoe ze in Parijs een rondpunt of kruispunt overgaan is me nog altijd een raadsel. Zot hoeveel auto’s er zo dicht bij elkaar rijden en onvoorstelbaar dat de hulpdiensten niet minstens één keer per uur in ieder arrondissement moeten uitrukken. De bussen wurmen zich aan een rotvaart tussen de andere voertuigen en afslagen doet een Parijzenaar meteen nadat hij begint met pinken. Ook opvallend hoeveel haantjes er hier met hun dramatische bolide pronken. Mét ronkende motorgeluiden uiteraard. Iets waar de politie dan wel voor uitrukt.
et alors, c’est parti?
Parijs is boeiend. Ik zou hier een maand of langer, misschien zelfs een heel leven, kunnen verblijven en me geen seconde vervelen. De stad is zo groot. Zoveel wijken, parken, bezienswaardigheden, mensen, musea, pleintjes en cafés. Oh heerlijk. In Parijs moet ik niet perse zijn om alles te bezoeken en te zien, maar gewoon om er te zijn. Op een gevlochten stoel op het terras van een café op de hoek. Observeren en genieten.
