Naar Frankrijk. Omdat het kan.
“In Frankrijk liggen de huizenprijzen een stuk lager en omdat mijn vriend en ik van thuis werken, leek het ons een tof idee om te verhuizen”, vertelt community manager Joke De Nul. Et voilà, meer moet dat soms niet zijn om ons Belgenland te verlaten.
“We wonen sinds 3 jaar in Lens-Lestang, een klein dorpje op de grens van de Drôme en de Isère. We zitten ook vlakbij de Autoroute du Soleil, en op een uur van een vliegveld en een TGV station. Het ligt tussen Grenoble, Lyon en Valence. Niet te ver van alles wat tof is.”
Waarom Frankrijk?
“We wilden geen oceanen of zeeën oversteken en binnen de EU is het vrij gemakkelijk om te verhuizen. Frankrijk is dichtbij, maar ver genoeg om anders te zijn. De Franse cultuur, het eten, de natuur … het is toch een tikje anders dan in België. En we spreken de taal. Afin, un petit peu.”
Ah oui.
“Eigenlijk zochten we iets aan de Middellandse Zee, maar na wat research bleek dat Languedoc Roussillon het economisch heel hard te verduren had. Daarom gingen we naar Grenoble, waar ook een vrij grote internationale community zit.”
“Vanuit België was het bijzonder moeilijk om afspraken bij immo kantoren te krijgen. Ze mailden of belden gewoonweg niet terug. Dan maar naar Frankrijk en daar de kantoren binnen stappen, maar voor ons stond er niets te huur. Ik vermoed dat ze liever aan Fransen verhuren, omdat er bij verhuur aan buitenlanders wel wat extra papierwerk komt kijken.”
“Op de voorlaatste dag dat we in Frankrijk waren, zijn we - 5 minuten voor sluitingstijd - in le Palais d'Immobilier in Hauterives beland waar ze ons met open armen ontvingen. We kregen maar één huis te zien, maar meteen wist ik: DIT WORDT HET! We zijn verliefd geworden op de mogelijkheden. En om heel eerlijk te zijn: we waren ook wat wanhopig op dat moment. Een paar maanden later, tijdens de lente, hadden we pas door in wat voor een prachtige streek we zaten en hoe geweldig toffe buren we hadden.”
La douce France?
“Het is hier geweldig en de natuur is prachtig! In de zomer lossen vrienden en familie elkaar af, in de winter zitten we rustig aan de haard. Een jaar geleden kregen we de kans om het huis te kopen. We hebben geen moment getwijfeld.”
Ben je nog vaak in België?
“Ik kom ongeveer een keer per maand terug voor meetings met mijn klanten. Tot nu toe is mijn enige Franse klant Sup de Com, une école supérieur de communication waar ik les geef als gastdocent. De markt is hier helemaal anders en ik heb de taal niet 100% onder de knie. Daarnaast heb ik liever Belgische projecten, omdat we op digitaal vlak een stuk verder staan.
“Als ik in Frankrijk ben, mis ik soms de rush van België. Als ik in België ben, mis ik na een paar dagen de rust van Frankrijk. In het begin was het heen en weer reizen bijzonder vermoeiend. Ik wou met iedereen afspreken. Vrienden, familie en klanten. Dat was veel in combinatie met het werk dat ik nog moest doen. Ik werd vaak ziek. Intussen weet ik dat ik mijn agenda niet te vol mag plannen als ik in België ben. Ook een goede voorbereiding voor vertrek is goud waard.”
“Hoe ik dat allemaal regel? Ik heb een geweldig lief die thuis blijft bij de hond en het fort bewaakt, en in België ben ik altijd welkom bij mijn lieve mama en zus.”
Mocht je er opnieuw aan beginnen, zou je het anders aanpakken?
“Ik zou, toen we bij de bank zaten voor onze Franse rekening, niet in lachen zijn uitgebarsten toen de mevrouw vroeg of we een chequeboek wilden. Je hebt heel vaak cheques nodig in Frankrijk. Ze geloven niet in overschrijvingen. Verder heb ik het best goed gedaan, vind ik: voor de verhuis héél veel weggegooid, Franse les gevolgd, VLCM opgericht om contact te houden community managers uit Vlaanderen, tips verzameld bij andere expats en gespaard. Verhuizen is duur.”
Maar dat was het waard.
“Voorlopig zitten we hier echt goed. Sinds we hier wonen, heb ik meer geduld. Ik maak me minder snel druk in dingen.”
Nickel!